جاغوری زیبا

روزنامه انگلیسی گاردین نوشته است ، مارک سیدول، نماینده ملکی ناتو در کشور در اظهاراتی مضحک و عجیب اظهار داشت کودکان افغان از نظر آسایش وضعیتی به مراتب بهتر از کودکان لندن، گلاسگو و نیویورک دارند.

وی افزود در کابل و دیگر شهرهای افغانستان خطر انفجار و آسیب وارد شدن به کودکان بسیار کم است. بیشتر کودکان افغان در آرامش و در جامعه‌ای خانواده‌محور زندگی می‌کنند!

گرچند دراین مورد  سازمان حقوق بشر و سازمان دیده بان حقوق بشر در امورکودکان واکنشی نشان داده و حرف های  مارک سیدول را  خلاف واقعیت پنداشتند، اما به نظر بنده  این حرف های  اقای  مارک سیدول یک طنزی است که برای افغانها بیان داشته است  چون اگر هر کسی به این تصویر و یا امثال آن بنگرد حتما  بر ادعای بنده  صحه خواهند گذاشت  و بیان  نماینده ملکی ناتو را  جدا از دو مسئله نخواهند پنداشت .

مسئله اول  طنز خواندن  مطلب است که شاید این بیان نماینده ناتو یک طنزی باشد که برای افغانها و کودکان افغان ، در اوقات فراغتش  ترتیب شده باشد .

مسئله دوم  روانی بودن  نماینده ملکی ناتو را نشان میدهد که شاید این اقا هم همانند شمار زیادی از سربازان ناتو به بیماری روانی  گرفتار شده باشد و افغانستان از دیدگاه او به بهشتی بماند که  هر کس به فکر زنده ماندن است و فریاد شخصی را افراد دیگر نمیشود .

این تصویر گویای زنده گی جهنمی یک کودک افغان را نشان میدهد که شاید در هیج نقطه از این کره خاکی  نمونه اش را نیابیم .